به گزارش مشرق، روزنامه شرق امروز در سرمقاله خود به قلم علی ذهابی نوشت:
روز گذشته برای اغلب خبرنگاران حاضر در نشست خبری رییس‌جمهوری؛ روزی سرشار از پرسش‌های بی‌پاسخ بود. روحانی- قبل و بعد از انتخابات - همواره از چندصدایی سخن می‌گوید اما گویا، برخی از مسئولان تیم رسانه‌ای دولت، مایل یا قادر به اجرای این نگاه رییس دولت «تدبیر و امید» نیستند. ساعت 10صبح، پاستور میزبان نمایندگان حدود 200رسانه بود.
خبرنگاران از خان‌های متعدد نهاد ریاست‌جمهوری گذشته و خود را به سالن نشست رسانده بودند، با کاغذهایی حاوی پرسش‌هایی از پیش اندیشیده شده؛ در دست و امید پاسخ در دل؛ رویایی که برای خیلی‌ها به واقعیت نپیوست.
خبرنگاران تا واپسین دقایق نشست، همچنان امیدوار بودند، تا اینکه مجری برنامه اعلام کرد فرصتی برای طرح سوال باقی نمانده و از رییس‌جمهور خواست تا به دو، سه پرسش دیگر پاسخ دهد. قرعه هم از خوش‌شانسی به یکی دیگر از رسانه‌های اصولگرا رسید.
تا در کنار دیگر رسانه‌های همسویش پازل سوال از رییس‌جمهوری را تکمیل کرده باشد.
حکایت اما تنها دویدن و نرسیدن رسانه‌هایی چون «ایسنا»، «ایلنا»، «مهر» و روزنامه‌ها و سایت‌های «اقتصادی» به نشست دیروز رییس‌جمهوری نبود.
حکایت اصلی، پرسش‌های تکراری و ریتم یکنواخت نشستی خبری بود که تنها ناجی آن هم خود «حسن روحانی» بود.
او که سعی می‌کرد لابه‌لای پاسخ به سوالات مطرح‌شده، جواب‌هایی نیز به سوالات مهمی که طرح نشد، بدهد تا به این شیوه، رونق نشست را افزایش دهد. پرسش‌ها آنقدر تکراری بود که روحانی «سخنور» هم از سر ناچاری به وادی تکرار، رانده شده بود و در پاسخ‌هایش برای خروج از یکنواختی به مسایل دیگر گریز می‌زد.
چنانکه روحانی در پاسخ به یکی از سوالات درباره مخالفان مذاکرات هسته‌ای با تاکید بر اراده ایران برای آشتی با جهان، به فضای داخل هم ورود کرد و از همه خواست تا گذشته را فراموش کنند.
رییس‌جمهوری در پاسخ به پرسش درباره «تاثیر مذاکرات هسته‌ای بر ایجاد اشتغال»؛ گریزی به شرایط اقتصاد این روزهای کشور زد و با ارایه آمارهایی هرچند اندک در سالروز 24 خرداد کمی از فعالیت‌های اقتصادی دولت گفت تا اینگونه فرصتی پیدا کند و به جوانان بیکاری که خبرنگار سوال‌کننده آنان را لشکر بیکاران خواند، نوید دهد که دولت در پی رفع معضل بیکاری است. نگاه آماری به پرسش‌های مطرح‌شده در نشست خبری روز گذشته رییس‌جمهوری نشان می‌دهد، بیش از 53 درصد سوالات به حوزه سیاست خارجی، 30درصد سیاست داخلی، 14درصد اقتصاد و سه‌درصد به ورزش اختصاص داده شده بود.
سه‌درصد بخش ورزش نیز به لطف آخرین سوال یکی از خبرنگاران درباره جام‌جهانی به دست آمد، تا سه‌قطبی گزینش سوالات، اندکی تلطیف شود.
آنگونه که آمارها گواهی می‌دهند، شاه‌بیت نشست خبری دیروز رییس‌جمهوری، گروه تروریستی «داعش» و «مذاکرات هسته‌ای ایران» بود و این پرسش همچنان در ذهن افکار عمومی باقی ماند که آیا اقتصاد، فرهنگ و جامعه و... از اهمیت لازم برخوردار نبودند که فرصت پرسیدن از رییس‌جمهوری به خبرنگاران درباره آنها داده شود؟ آیا مردم نباید موضع رییس‌جمهور درباره مسایلی مانند اثرات و آینده فاز دوم یارانه هدفمند، اقدامات دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی، تندروهای برهم زننده مراسم‌های مجوزدار، طرح جرم سیاسی و... را از زبان رییس قوه‌مجریه بشنوند؟ آیا کج‌سلیقگی – در خوشبینانه‌ترین فرض- در گزینش پرسشگران، عاملی نشد تا از تنوع موضوعی و محتوایی سوالات خبرنگاران و پاسخ‌های روحانی کاسته شود؟ هرچه هست، دیروز بار دیگر اثبات شد، نگاه برخی دولتمردان به رسانه‌ها، نیازمند بازنگری جدی است تا از معدود نشست‌های خبری روحانی، بیشترین بهره نصیب دولت و مردم شود.
روز گذشته برای اغلب خبرنگاران حاضر در نشست خبری رییس‌جمهوری؛ روزی سرشار از پرسش‌های بی‌پاسخ بود. روحانی- قبل و بعد از انتخابات - همواره از چندصدایی سخن می‌گوید اما گویا، برخی از مسئولان تیم رسانه‌ای دولت، مایل یا قادر به اجرای این نگاه رییس دولت «تدبیر و امید» نیستند. ساعت 10صبح، پاستور میزبان نمایندگان حدود 200رسانه بود.
خبرنگاران از خان‌های متعدد نهاد ریاست‌جمهوری گذشته و خود را به سالن نشست رسانده بودند، با کاغذهایی حاوی پرسش‌هایی از پیش اندیشیده شده؛ در دست و امید پاسخ در دل؛ رویایی که برای خیلی‌ها به واقعیت نپیوست.
خبرنگاران تا واپسین دقایق نشست، همچنان امیدوار بودند، تا اینکه مجری برنامه اعلام کرد فرصتی برای طرح سوال باقی نمانده و از رییس‌جمهور خواست تا به دو، سه پرسش دیگر پاسخ دهد. قرعه هم از خوش‌شانسی به یکی دیگر از رسانه‌های اصولگرا رسید.
تا در کنار دیگر رسانه‌های همسویش پازل سوال از رییس‌جمهوری را تکمیل کرده باشد.
حکایت اما تنها دویدن و نرسیدن رسانه‌هایی چون «ایسنا»، «ایلنا»، «مهر» و روزنامه‌ها و سایت‌های «اقتصادی» به نشست دیروز رییس‌جمهوری نبود.
حکایت اصلی، پرسش‌های تکراری و ریتم یکنواخت نشستی خبری بود که تنها ناجی آن هم خود «حسن روحانی» بود.
او که سعی می‌کرد لابه‌لای پاسخ به سوالات مطرح‌شده، جواب‌هایی نیز به سوالات مهمی که طرح نشد، بدهد تا به این شیوه، رونق نشست را افزایش دهد. پرسش‌ها آنقدر تکراری بود که روحانی «سخنور» هم از سر ناچاری به وادی تکرار، رانده شده بود و در پاسخ‌هایش برای خروج از یکنواختی به مسایل دیگر گریز می‌زد.
چنانکه روحانی در پاسخ به یکی از سوالات درباره مخالفان مذاکرات هسته‌ای با تاکید بر اراده ایران برای آشتی با جهان، به فضای داخل هم ورود کرد و از همه خواست تا گذشته را فراموش کنند.
رییس‌جمهوری در پاسخ به پرسش درباره «تاثیر مذاکرات هسته‌ای بر ایجاد اشتغال»؛ گریزی به شرایط اقتصاد این روزهای کشور زد و با ارایه آمارهایی هرچند اندک در سالروز 24 خرداد کمی از فعالیت‌های اقتصادی دولت گفت تا اینگونه فرصتی پیدا کند و به جوانان بیکاری که خبرنگار سوال‌کننده آنان را لشکر بیکاران خواند، نوید دهد که دولت در پی رفع معضل بیکاری است. نگاه آماری به پرسش‌های مطرح‌شده در نشست خبری روز گذشته رییس‌جمهوری نشان می‌دهد، بیش از 53 درصد سوالات به حوزه سیاست خارجی، 30درصد سیاست داخلی، 14درصد اقتصاد و سه‌درصد به ورزش اختصاص داده شده بود.
سه‌درصد بخش ورزش نیز به لطف آخرین سوال یکی از خبرنگاران درباره جام‌جهانی به دست آمد، تا سه‌قطبی گزینش سوالات، اندکی تلطیف شود.
آنگونه که آمارها گواهی می‌دهند، شاه‌بیت نشست خبری دیروز رییس‌جمهوری، گروه تروریستی «داعش» و «مذاکرات هسته‌ای ایران» بود و این پرسش همچنان در ذهن افکار عمومی باقی ماند که آیا اقتصاد، فرهنگ و جامعه و... از اهمیت لازم برخوردار نبودند که فرصت پرسیدن از رییس‌جمهوری به خبرنگاران درباره آنها داده شود؟ آیا مردم نباید موضع رییس‌جمهور درباره مسایلی مانند اثرات و آینده فاز دوم یارانه هدفمند، اقدامات دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی، تندروهای برهم زننده مراسم‌های مجوزدار، طرح جرم سیاسی و... را از زبان رییس قوه‌مجریه بشنوند؟ آیا کج‌سلیقگی – در خوشبینانه‌ترین فرض- در گزینش پرسشگران، عاملی نشد تا از تنوع موضوعی و محتوایی سوالات خبرنگاران و پاسخ‌های روحانی کاسته شود؟ هرچه هست، دیروز بار دیگر اثبات شد، نگاه برخی دولتمردان به رسانه‌ها، نیازمند بازنگری جدی است تا از معدود نشست‌های خبری روحانی، بیشترین بهره نصیب دولت و مردم شود.
